Sękaty przysmak królowej Bony

Czego oprócz państwa młodych nie może zabraknąć na weselu? Oczywiście sękacza. Ten oryginalny wypiek przywędrował do nas w XVI w. z Litwy. Dziś mieszkańcy Podlasia nie wyobrażają sobie bez tego ciasta żadnych ważnych uroczystości typu chrzciny, czy stypa. Najsłynniejsze sękacze pieczone są w Suwałkach.

Na Litwie sękacz nazywany był "gałęziakiem" z powodu swojego kształtu przypominającego pień drzewa z wystającymi sękami. Zawdzięcza go oryginalnemu sposobowi pieczenia. Specjał przyrządza się na otwartym ogniu oblewając niezbyt gęstym ciastem drewniany, natłuszczony wałek oparty na stelażu. W ogniu powinny powinny płonąć gałęzie brzozy lub olchy, co ma poprawiać jakość wypieku. Wałkiem należy stale obracać. Spływające i zasychające ciasto tworzy charakterystyczne wypustki-sęki. Kolejne warstwy wylewa się po zapieczeniu poprzednich. Po ok. 3 godzinach ciasto zdejmuje się z wałka i pozostawia do ostygnięcia. W środku jest oczywiście puste.

Najbardziej prawdopodobna wydaje się teoria, że sękacz przywędrował na pogranicze polsko - litewskie z ziem niemieckich. (nazywany był tam bankuchen). Według polskiej wersji zdarzeń, sękacz został po raz pierwszy upieczony we wsi Berżniki na Suwalszczyźnie dla królowej Bony, której to ciasto tak bardzo przypadło do gustu, że postanowiła wprowadzić je na salony. Swój popisowy występ miał mieć sękacz na ślubie Zygmunta II Augusta.

Kilka ciekawostek

Do produkcji sękacza wykorzystuje się rekordową wprost liczbę jajek - nawet 60. Rekordzista miał ponad 2 metry wysokości, jednak przeciętny wypiek tego gatunku ma około 35 - 50 cm.

Ciasto jest niezwykle delikatne. Wręcz rozpływa się w ustach. Istotną zaleta jest też fakt, ze można go długo przechowywać. Z czasem nabiera kruchości. Aby nie wysychał, wystarczy do środka postawić kieliszek z wodą.

Uproszczony przepis

Stworzenie pięknego ciasta przypominającego drzewko z sękami wymaga sporej wprawy i odpowiednich narzędzi. Dlatego tym, którym narobiliśmy smaku na domowego sękacza proponujemy uproszczony przepis.

Składniki:

* 150 g maki pszennej (ok. 1 szklanki)
* 100 g mąki ziemniaczanej
* 250 g masła
* 7 jajek
* 200 g cukru pudru
* cukier waniliowy
* 50 g migdałów
* ew. 1 łyżka rumu

Sposób przyrządzenia:
Oddzielamy żółtka od białek. Ucieramy je z cukrem pudrem i cukrem waniliowym, dolewamy roztopione i przestudzone masło. Dodajemy obrane i zmielone migdały, ew. rum i przesiane obie mąki. Dokładnie ucieramy ze sobą wszystkie składniki, a na końcu dolewamy ubitą na sztywno pianę z białek. Okrągłą formę lub tortownicę smarujemy masłem i wlewamy na dno cienką warstwę ciasta. Wkładamy formę z ciastem na 5 minut do nagrzanego do 160-180 st. C piekarnika. Za każdym razem, gdy ciasto upiecze się na brązowo, wlewamy na nie kolejną cienką warstwę. Wkładamy formę na 5 minut do piekarnika. Po wyczerpaniu się ciasta, babkę sękaczową wyjmujemy, a gdy ostygnie posypujemy ją cukrem pudrem.

Źródło: http://www.kuron.com.pl