Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Eksmisja: 81-latka poszła na bruk

Urszula Ludwiczak [email protected]
sxc.hu
Została z tym co miała na sobie.

Schorowana, starsza kobieta po eksmisji na bruk przez ponad miesiąc nie miała dachu nad głową. W końcu dzięki pomocy MOPR, znalazła schronienie w Domu Pomocy Społecznej.

81-letnia pani Bronisława przez 55 lat mieszkała w centrum Białegostoku. Żyła tu spokojnie, ostatnio z synem, synową i wnukiem. Ale jakiś czas temu rodzinie przestało wystarczać na czynsz. Zaległości urosły do prawie 20 tys. zł. Zapadł wyrok sądu o eksmisji. 11 stycznia został wykonany.

Pół godziny na spakowanie
W styczniu pani Bronisława upadła i się połamała. W szpitalu miała poważną operację. - W tym czasie doszło do eksmisji - opowiada. - Syn z synową dostali pół godziny na opuszczenie mieszkania. Wzięli tylko jakieś podręczne rzeczy.

W mieszkaniu zostało wszystko, także rzeczy pani Bronisławy. Wyszła ze szpitala w pantoflach, bez zimowej kurtki, bez ubrań na zmianę. Nie ma niczego.

- Nie wiem, jak tak można kogoś pozbawiać wszystkiego w pół godziny - zastanawia się. - I dlaczego eksmisja była bez mojej obecności? Czy to mieszkanie było już komuś obiecane? Przecież mogłabym jakoś te zadłużenie w ratach spłacać.

Andrzej Ostrowski, dyrektor Zarządu Mienia Komunalnego w Białymstoku, zapewnia, że eksmisja była wykonywana zgodnie z wyrokiem sądu, który nie przyznał prawa do lokalu socjalnego. - Odbywała się w obecności komornika, nie muszą być w takim momencie wszystkie osoby zamieszkujące lokal - mówi.
Dyrektor nie zgadza się z tym, że rodzina miała pół godziny na spakowanie i opuszczenie lokalu. - Ci ludzie od dawna znali wyrok sądu, sam nakaz opuszczenia lokalu w określonym terminie dotarł do nich półtora miesiąca wcześniej - wyjaśnia Ostrowski. - A to mieszkanie zostało przyznane już komuś z bardzo długiej listy oczekujących na lokal od gminy.

Tułaczka zakończona
Rodzina wynajęła pokój w najtańszym hotelu w mieście. Gdy skończyły się pieniądze, syn z żoną tymczasowo zamieszkali u znajomych. Schorowana, poruszająca się o kuli pani Bronisława trafiła do noclegowni. - Nocowałam na materacu, bo nie było miejsc - opowiada.
Los staruszki poruszył pracowników ośrodka pomocy społecznej. Po ich interwencji kobieta znalazła się w Domu Pomocy Społecznej. Ma już właściwą opiekę.

Ale pobyt w DPS kosztuje. W tym, gdzie znalazła się pani Bronisława, to 2453 zł miesięcznie (to jeden z tańszych domów w regionie). Zgodnie z zasadami, kobieta będzie oddawać 70 proc. swojej emerytury. Resztę kwoty (ok. 1700 zł) powinna dopłacać jej rodzina. Właśnie tego domagać się będzie MOPR. Jeśli ściągalność okaże się nieskuteczna, pobyt pani Bronisławy w DPS opłaci gmina. I w takiej sytuacji
dojdzie do absurdu. Bo miesięczny dług staruszki wobec gminy za niepłacenie czynszu jest ok. trzy razy niższy od ewentualnej dopłaty gminy za jej pobyt w DPS. Jednak eksmisja odbyła się zgodnie z prawem. A jak głosi rzymska zasada: "Dura lex sed lex" - "Twarde prawo, ale prawo".

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na wspolczesna.pl Gazeta Współczesna